KRAJOWY STANDARD KOMPETENCJI ZAWODOWYCH dla zawodu Bioenergoterapeuta
....czyli słów kilka o tym, jakie musisz mieć dokumenty, aby prowadzić działalność terapeutyczną.
Akademia Doskonalenia Zawodowego ma statut niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego, wpisana jest do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświaty pozaszkolnej w Starostwie Powiatu Grodziskiego Nr 7/NE-U/12, do Rejestru Szkół i Placówek Oświatowych (RSPO) pod numerem 106369, oraz do Rejestru Instytucji Szkoleniowych (RIS).
WYBRANE ASPEKTY PRAWNE RZEMIOSŁ RADIESTEZJA I BIOENERGOTERAPIA
Kornel Śliżyński – dr n. przyr. inż., dypl. mistrz radiestezji, geobiolog, Biegły Sądowy w zakresie radiestezji i geobiologii, Starszy Cechu - Krajowego Cechu Radiestetów i Bioenergoterapeutów, Rzeczoznawca a także Przewodniczący Państwowej Komisji Egzaminacyjnej IRMiSP w Katowicach. Izabela Pieczara-Śliżyńska – dypl. mistrz radiestezji, geobiolog, Sekretarz – Członek Zarządu Krajowego Cechu Radiestetów i Bioenergoterapeutów, Rzeczoznawca w zakresie rzemiosła radiestezja oraz Wiceprzewodniczący Komisji Egzaminacyjnej w Izbie Rzemieślniczej Małej i Średniej i Przedsiębiorczości w Katowicach
Zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki stanowią paradygmat.
Teorii i pojęć tworzących paradygmat raczej się nie kwestionuje, przynajmniej do czasu kiedy paradygmat jest twórczy poznawczo – tzn. za jego pomocą można tworzyć teorie szczegółowe zgodne z danymi doświadczalnymi (historycznymi), którymi zajmuje się dana nauka.
Aby rozpocząć pracę zawodową w zakresie bioenergoterapii najpierw trzeba uzyskać Wpis do Ewidencji Gospodarczej. O tym, jak otworzyć gabinet - piszę TUTAJ.
Zakładam, że ma to być gabinet naturoterapii więc należy podać między innymi kod PKD 86.90 D (działalność paramedyczna).
Jak rozpocząć działalność gospodarczą – poradnik krok po kroku. Chcąc rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce przyszły przedsiębiorca ma wiele możliwości, zarówno co do wyboru formy, w jakiej będzie prowadził działalność, jak i samego sposobu rejestracji w odpowiednim rejestrze.
Ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle
Tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979;
Dz.U. 1989 Nr 17 poz. 92
Opracowano na podstawie:
t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979,
z 2003 r. Nr 137, poz. 1304
z 2009 r. Nr 6, poz. 33,
z 2011 r. Nr 205, poz. 1206,
Nr 207, poz. 1230.
Abp Bolesław Pylak
Referat z Kongresu BIOTERAPIA, NATUROTERAPIA, RADIESTEZJA, PERSPEKTYWY ROZWOJOWE 2005
tekst jednolity Dz.U. z 2014 poz. 622
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ(1)
z dnia 11 stycznia 2012 r.
w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych
Kwalifikacje praktyczne i teoretyczne zdobyte podczas nauki zawodu weryfikowane są podczas egzaminu czeladniczego przeprowadzonego przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Świadectwo czeladnicze umożliwia absolwentowi zatrudnienie na stanowisku wymagającym kwalifikacji zawodowych.
Izby rzemieślnicze - działające na podstawie ustawy o rzemiośle i rozporządzenia ministra edukacji narodowej - przeprowadzają egzaminy czeladnicze i mistrzowskie. Efektem pozytywnej oceny umiejętności i wiedzy kandydata zaprezentowanych komisji egzaminacyjnej jest odpowiednie świadectwo czeladnicze lub dyplom mistrzowski w zawodzie. Taki dokument wystawiany przez Izbę Rzemieślniczą jest - na mocy uprawnienia ustawowego - opatrywany pieczęcią z godłem Państwa.
Izba Rzemieślników dopuszcza do egzaminu mistrzowskiego osoby, które spełniają poniższe warunki:
