A. Data kursu trzydniowego Magii Kupały: 21-23 czerwca 2024, cena 570zł
B. Data Nocy Kupalnej 22 czerwca, cena 150zł
Zapisy poprzez >>> formularz
zgłaszając się na warsztat zaznacz x (NIE w pakiecie)
zgłaszając się na same obchody Kupały zaznacz x TAK (zniżka zgodna z danym pakietem)
A. Kurs Magii Kupały
Program
- 21 czerwca godz.15:00- 20:00 wprowadzenie do magii przesileń- Żywioł Ziemi
- 22 czerwca w godz. 10:00- 13:00 rytuały oczyszczające- Żywioł Wody
- 22 czerwca w godz. 15:00- 20:00 Noc Kupalna- Żywioł Ognia
- 22 czerwca w godz. 21:00- 22:00 Szamański szałas potu Czterech Żywiołów
- 23 czerwca godz. 10:00- 13:00 oręż- Żywioł Powietrza
W przypadku załamania pogody zajęcia warsztatowe odbędą się w grodziskiej sali przy Spółczelczej 4
B. Noc Kupalna
Program
- 22 czerwca w godz. 15:00- 20:00 Noc Kupalna- Żywioł Ognia
- 22 czerwca w godz. 21:00- 22:00 Szamański szałas potu Czterech Żywiołów
Zapisy poprzez >>> formularz
zgłaszając się na warsztat zaznacz x (NIE w pakiecie)
zgłaszając się na same obchody Kupały zaznacz x TAK (zniżka zgodna z danym pakietem)
Noc Świętojańska, przypadająca w tym roku na 20 czerwca, zwana wcześniej Nocą Kupały, to święto nie tylko sięgające głęboko w dawne słowiańskie mity, ale zawierające też pierwiastki celtyckie, germańskie i indoeuropejskie. Obchodzone w okresie letniego przesilenia jest świętem jedności, połączenia ognia i wody, słońca i księżyca, mężczyzny i kobiety, urodzaju i płodności, miłości i radości, pełnym magii i wróżb.
Etnolodzy pochodzenie nazwy Nocy Kupały najczęściej wywodzą z indoeuropejskiego słowa "kup" lub "kump". "Kup" - "żarzyć, jarzyć się, kojarzy się z ogniem i jego bóstwami. "Kump" oznaczało zbiorowość, grupę, szczep lub plemię, wspólnotę, gromadę, a nazwa święta najprawdopodobniej określałaby wspólnotę w poddaniu się obrzędom. Według innej teorii przypisuje się ją imieniu bogów miłości, rzymskiemu Kupidynowi i słowiańskiemu bóstwu Kupale.
Wśród znawców kultury słowiańskiej nie ma zgodności co do płci bóstwa. Jedni dowodzą jego męskości, uznając go za boga solarnego, podobnego bogowi słońca i ognia, Belowi i stawiając w szeregu ze Swarożycem i Dadźbogiem. Odpowiednikiem Bela w wierzeniach słowiańskich był Swaróg, Kupała mógłby więc być jego alter ego. Dwaj synowie Swaroga mogli reprezentować przeciwstawne żywioły, Swarożyc odpowiadał za ogień, Dadźbog choć według najczęstszych teorii był bóstwem ognia, według innych zawiadował wodą. O ile uznać Swarożyca za odpowiednik Potrimpa - nie byłby bóstwem ognia, tylko wody - źródeł i innych cieków. O ile z kolei Dadźboga uznać za odpowiednik celtyckiego Dadga - to Dadźbog byłby bóstwem wodnych źródeł, chmur i mgieł. Kupała mógłby więc być trzecim synem Swaroga, lub (zakładając troistość bóstwa) samym Swarogiem. Inni twierdzą, że Kupała była boginią miłości, płodności i urodzaju oraz patronką "mądrych niewiast", niewykluczne, że utożsamianą z Ładą, zachodniosłowiańską boginią płodności i wegetacji. Noc Kupały jest jednym z najradośniejszych słowiańskich świąt, a ludzie niechętnie rezygnują z radości.
Pomimo chrystianizacji zwyczaj kultywowany jest po dziś. Coś tam próbowali powiązać Kupałę z św. Jana Chrzcicielem. Dniem św.Jana wybrano 24 czerwca, jako zbieżny z obchodami Kupalnej Nocy i przypuszczalny dzień jego śmierci. Rytuał chrztu poprzez kąpiel w wodzie Jordanu, któremu poddał się Jezus i osoba Jana nawołującego niewiernych do opamiętania i nawrócenia przystawały do dyrektyw Kościoła nakazujących zaprzestanie pogańskich praktyk. Na Białorusi Jan Chrzciciel zwie się Janem Kupałą, a w pewnym okresie na Rusi i Litwie obrzęd Kupały (Kupalnica) obchodzony był dwukrotnie, 25 maja i 25 czerwca.
Wspomnienia z obchodów Kupały w 2012 r.
- podczas uroczystości gościł u nas Przemek Kossakowski nagrywając ósmy odcinek pierwszej serii Szósty zmysł
W pogoni za kwiatem paproci
Nasięźrzał pospolity (Ophioglossum vulgatum L.) w ludowej kulturze magicznej zwany miłośnicą to bylina, której nadziemna część widoczna jest od czerwca do sierpnia na wilgotnych śródleśnych polanach, łąkach oraz na glebach wapiennych. Jest to roślina umiarkowanie światłolubna, rośnie więc w miejscach lekko tylko oświetlonych. Zygmunt Gloger, badacz narodowej kultury, opisuje ją jako roślinę, która miała magiczne właściwości i była wykorzystywana w praktykach miłosnych. Gloger, szukając legend i opowieści na temat roślin i ich właściwości magicznych, wspominał o badanych przez siebie piętnastowiecznych rękopisach dotyczących flory. Pisze, że najczęściej wspominany jest w nich nasięźrzał, magiczne ziele miłości, „mała paproć”.
Nasięźrzał nabywał niezwykłych właściwości dopiero wówczas, gdy był zebrany przez nagą dziewczynę wymawiającą zaklęcie.
"Lud opowiada, że dziewczyna, chcąc zjednać sobie miłość chłopca, musi zdobyć tę paproć w szczególniejszy sposób. A więc upatrzywszy sobie za dnia miejsce, gdzie rośnie nasięźrzał, musi iść tam o północy nago i obróciwszy się tyłem – żeby jej djabeł nie porwał – rwać go, wymawiając pewną formułę, której liczne warjanty posiadamy – a więc np. taką:
Nasięźrzale, nasięźrzale,
Rwę cię śmiale,
Pięcioma palcy, szóstą dłonią,
Niech się chłopcy za mną gonią;
Po stodole, po oborze,
Dopomagaj, Panie Boże.”
Formularz zgłoszenia
Zapisy poprzez >>> formularz
zgłaszając się na warsztat zaznacz x (NIE w pakiecie)
zgłaszając się na same obchody Kupały zaznacz x TAK (zniżka zgodna z danym pakietem)
